W dniach 3 i 4 października bieżącego roku, odbyły się doroczne rekolekcje formacyjne dla członków oraz opiekunów Szkolnych Kół Caritas (SKC) Diecezji Pelplińskiej. Spotkanie przebiegało pod hasłem „Wy dajcie im jeść…”. Był to czas wspólnej modlitwy, integracji oraz wymiany doświadczeń pomiędzy wolontariuszami i opiekunami SKC, a jego centralnym punktem była uroczysta Msza Święta celebrowana w kaplicy Collegium Marianum pod przewodnictwem Biskupa Diecezjalnego Ryszarda Kasyny.
U progu Eucharystii zgromadzonych powitał ksiądz kanonik dr Grzegorz Weis, Dyrektor Caritas Diecezji Pelplińskiej, podkreślając, że niesienie pomocy innym wynika z miłości do Boga, co odróżnia Caritas od „zwyczajnej filantropii”. Zaznaczył, że celem spotkania było uwielbienie Pana Boga, wymiana doświadczeń oraz ponowne „zapłonięcie ogniem miłości, która płynie od Pana Jezusa”. Jako szczególnego przewodnika na ten czas wskazał Świętego Franciszka z Asyżu, którego życie jest przykładem tego, „jak w prostocie i pokorze służyć tym, którzy są w potrzebie”.
Nawiązując do postaci patrona dnia, Biskup Ryszard Kasyna w homilii ukazał Franciszka jako wzór odważnego chrześcijanina, którego życie promieniowało wewnętrzną radością i serdecznością, mimo iż „świat ówczesny nie był łatwym światem”. Hierarcha zwrócił uwagę, że w przeciwieństwie do tych, co są „smutni sami w życiu” i „tylko narzekają”, Franciszek był człowiekiem pełnym nadziei i zapału. Ksiądz Biskup przypomniał o jego nawróceniu po spotkaniu z trędowatym, a także o słowach, które poruszyły jego serce: „Miłość nie jest kochana”. To wydarzenie skłoniło go do „zburzenia starego gmachu swojego życia”, aby żyć i służyć innym.
Biskup zaapelował do młodych wolontariuszy, aby na wzór Świętego szli za Chrystusem, czyniąc ze swojego życia „wybór miłości, wybór dobra”. Zachęcał, by „przemienili swoje serce”, unikając egoizmu i znajdując spełnienie w służbie bliźnim. Podkreślił, że życie człowieka staje się szczęśliwe, nabiera sensu i treści, gdy jest on świadkiem miłości i nie zamyka swojego serca, bo „jest bez sensu, kiedy nie ma w ogóle miłości”.
Rekolekcje miały być umocnieniem w posłudze na rzecz drugiego człowieka oraz inspiracją do dalszego działania w duchu miłości i służby.
ts, CMDP
